Tosa INU

W Polsce istnieje od niedawna pierwszym osobnikiem została sprowadzona w latach 90 XX w. Powstały one ze skrzyżowania miejscowych czworonogów z angielskimi psami bojowymi. Prawdopodobnie przy tworzeniu tej rasy towarzyszyły następujące psy:
Buldogi, mastifi, wyżły, dogi niemieckie, a nawet bulteriery, bernardyny, dogi de Bordeoux.

Tosa INU została wychowana do walk. Walka nie miała być krwawa i brutalna, lecz pełnego honoru i szlachetności. Chciano, aby wala przypominała starcie jak u zapaśników sumo. Na początku tak rzeczywiście było, ale w roku 1900 stawały się rozrywką dla plebsu, podobno walczyły one z niedźwiedziami czy lwami.

Mimo dominujących natur Tosa nie atakuje psów mniejszych i słabszych od nich samych. Może być trzymana w domu i na podwórzu, ale przy tej drugie ewentualności musi być to klimat umiarkowany związku z jego agresywnym uosobieniem wobec innych zwierząt solidne i stanowcze do jego możliwości ogrodzenie jest konieczne. Tosa potrafi być cierpliwa, opanowana, śmiała a także jest odważna, Tose można polecić ludziom, którzy poszukują idealnego psa rodzinnego niezastąpionego stróża i obronę. Cechą rasy, z której są dumni japończycy to, że z największą agresją są to psy absolutnie bezpieczne dla właścicieli.

Jeśli ktoś zamierza kupić tą rasę musi posiadać pewne doświadczenie w wychowywaniu dużej rasy.

Jako pies stróżujący Tosa jest niezrównana - szybko staje się członkiem rodzinny i agresywnym obrońcą jej mienia.

Odpowiednio prowadzona jest przyjazna podczas bezpośredniego kontaktu z obcymi ludźmi nie zagraża.

Tosa jest przyjazna, kochająca dla dzieci zwłaszcza małych, chętnie z nimi przybywa i bezpośredniej bliskości i łatwo uzyskują z nimi bliską harmonię. Jest niezwykle inteligentna i sprawiające czerpanie przyjemności z uczenia się.